Rafiq Əliyev deyib ki, bu gün yalnız bir əlin beş barmağı qədər ziyalılarımız var. Bu, vəziyyətin pisliyini göstərir, yoxsa yaxşılığını – bununla işim yoxdu. Mən tamam başqa bir bucaqdan baxmaq istəyirəm.
Bu gün burda işlətdiyimiz bu FB yayğın (qeyri-səlis) məntiqdən daha çox Web 2.0 -ın məhsuludu. Onun da əsas nəticəsi onlayn pulköçürmə və sosial şəbəkələrdir. Bu məhsulu yaradan “mafiyanın” ən böyük simaları Peter Thiel, Elon Musk, Reid Hoffman, Max Levchin və dostları idi. Məncə, onların ən parlaq işi “corporate culture” anlayışını başı üstə qoymalarıdı. Thielə və Muska qədər Amerika kompaniyaları bir növ balaca SSRİ idi. Onun da öz “ziyalıları”, allahsız yerdə otur, böyüksüz yerdə oturma kimi bir Şərq fəlsəfəsi vardı. Bundan başqa rus anekdotunda deildiyi kimi, “ya naçalnik – tı durak, tı naçalnik – ya durak” qanunu işləyirdi. Bir sözlə, Onlar bu mədəniyyəti baş-ayaq qoydular. PayPaldan başlayaraq yaratdıqları bütün şirkətlərdə ənənənin əksinə olaraq konsultantlara – əvvəllər hansısa sahədə ad çıxaran və ya hansısa yüksək vəzifə tutan “ziyalılara” yer vermədilər. İşçilər isə keçmiş adları, hörmətləri, xidmətləri yox, tabeçilik nərdivanındakı yeri ilə yox, bu gün bu saat gördükləri işlə dəyərləndirildi. Uzun sözün qısası, “Forbes” jurnalının “PayPal mafiası” adlandırdığı bu kiçik qrup Ameirkada və dünyada texnologiya və biznes inqilabı elədi. Yaşları 24-dən 50-yə qədərdi.
İndi qayıdaq bizim Milli Şuraya. Səlis məntiqlə bir sual verirəm: Əgər ölkədə bir əlin barmaqlarının sayı qədər ziyalı qalıbsa o Milli Şuradakı 100-dən yuxarı konsultant nə gəzir?
